kəhrəba

is. <fars.> Müxtəlif xırda bəzək şeyləri qayrılan qatranlı şəffaf, sarı və ya sarı-qonur rəngli bərk maddə. Kəhrəbadan qayrılan muncuq. Kəhrəbadan bilərzik. // Həmin maddədən qayrılmış bəzək (şeyi). Gümüş biləklərin, bəyaz qolların; Sarı kəhrəbası, hayıf ki, yoxdur. M. P. V.. <Bülənd> bir hərəkətlə Nazlının boynundakı kəhrəbaların və muncuqların hamısını dartıb qopardı. . Ə. Ə..

2. Kəhrəbadan qayrılmış. Kəhrəba qolbaq. Kəhrəba müştük. – <Molla Sadıq> sarı kəhrəba təsbehinin qoz boyda dənələrini şaqqıldatdı. İ. Ş..

3. məc. Təşbehlərdə. Kəhrəba kimi qaymaq. Kəhrəba kimi un. – Dönmüş kəhrəbaya sular xəzəldən; Əlində cam tutmuş ruzgar xəzəldən. . M. Müş.. Sevil açdığı süfrəni daha da zənginləşdirir, yağlı süd, qalın qaymaq, sarı kəhrəbanı andıran şit kərə və pendirlə doldururdu. S. R..